Oos Wes Tuis Bes......

8 april 2023 - Uden, Nederland

Tussen de overnachting in Maputo in Mozambique en de overnachting in Marlothpark in Zuid-Afrika is het maar 100 km rijden. Het is onzeker hoelang het gaat duren bij de Komaatipoort grensovergang dus hebben we daar veiligheidshalve maar een dag voor uitgetrokken. Op de heenweg reden we langs een enorme file richting Zuid-Afrika dus het is geen overbodige luxe om hier rekening mee te houden. Al met al viel het reuze mee en we reden rond het middaguur Zuid-Afrika weer binnen. Nog een laatste keer de supermarkt in om boodschappen te doen voor de laatste braai in Marlothpark. Daar logeren we, net als op de heenreis, opnieuw in het Elephant Walk Retreat. 

Nu komen we aan in de middag dus kunnen we zien hoe mooi het daar eigenlijk is. Op de heenweg was het al donker. Ook zien we nu pas dat er ook een zwembad is dus niet veel later liggen de meiden in het water....

Rob draait nog een laatste keer aan de Boerewors en Ton en Lot storten zich op het vuurtje stoken voor de braai. We eten buiten, bij het romantische bijschijnen van de zaklantaarns. G&T's, lekkere wijn en laatste diepgaande gesprekken.

De volgende ochtend vertrekken we op tijd omdat we nog een slordige 6 uur nodig hebben naar Bushtrackers, waar we onze 4x4 werkpaarden moeten inleveren. Van daaruit worden we met een taxibus naar het vliegveld gereden in Johannesburg. 
Lange rijen bij de incheckbalie dus geduldig in de afwachtmodus. Het wordt een lange rit naar huis.

Onze vlucht vertrekt al later dan gepland en onderweg worden we wakker gemaakt omdat er een medisch noodgeval is aan boord. We moeten een tussenlanding gaan maken in Abidjan aan de Ivoorkust. Dat is een flinke omweg, links uit de flank. Geen idee waarom we zover uit de richting moeten uitwijken. Gevolg is dat we onze aansluiting naar Nederland, in Parijs, niet meer gaan halen. Na het uitladen van de patiënte en een half uur wachten, stijgen we weer op. Tot aan Parijs hebben we geen bemanningslid meer gezien, geen service meer... dus kennelijk is het Air France personeel in Abidjan uitgelogd..... Lekker dan.....

Aangekomen in Parijs krijgen we een sms van Air France dat we automatisch zijn door geboekt naar een volgende vlucht inclusief alle bagage. Dat is natuurlijk erg handig maar we moeten nog wel even een boardingpas gaan halen. Hoe dan??? We hebben een kleine 1,5 uur en er staat een mega rij aan de transitbalie. Allemaal gestrande passagiers die een boardingpas nodig hebben. Het digitaal binnenhalen van een boardingpas is ook mogelijk, maar ja, dan moet je natuurlijk wel WiFi hebben en fatsoenlijk bereik. We laten de rij bij de transitbalie voor wat het is, toch kansloos, en proberen, lopend richting de gate, allemaal onze boardingpassen binnen te halen. Halverwege worden we tegengehouden door irritante kleine Franse mannetjes en moeten we toch echt boardingpassen laten zien. Frustratie en moeheid alom maar na vele malen, soort van geduldig, refreshen van de AirFrance app, hebben we allemaal dan toch eindelijk onze pas en mogen we door. Richting de douane..... met de Franse slag ..... tjonge jonge, wat een puinzooi. De tijd dringt. Dan nog de paspoortcontrole.... We zijn gelukkig, denken we, in een Europees land dus mogen door de digitale controle.....tja, moet ie het wel doen.... niet dus.... 8 poortjes en geen van allen gaan op groen.... Okee, dan maar richting de balie voor niet-Europese reizigers. Tandenknarsend en suuuuuperrrrr geduldig zijn we daar dan ook eindelijk aan de beurt. Snel door richting de gate waar ze al zijn begonnen met boarden. Pioejjjj..... nog even wachten aan boord want uiteraard heeft niet iedereen het gered om te boarden. Er moeten dus weer wat koffers worden uitgeladen. Tja.... dat krijg je dan.
Eindelijk zijn we op weg naar Amsterdam en gelukkig krijgen we dit keer wel een sompig broodje en koffie aan boord.
Plus jamais Air France pour moi...... !!

Op Schiphol gaat het uiteindelijk lekker snel. Bagage lag vooraan en we hebben geen paspoortcontroles meer. We drinken nog een bakkie bij Starbucks en nemen afscheid van elkaar. Wat een mooie reis hebben we gemaakt. We spreken af om binnenkort weer bij elkaar te komen om na te praten. Nu zijn we allemaal moe en willen snel naar huis. 

Jo, Lot en ik pakken de trein naar Den Bosch waar Teun al staat te wachten met een busje om ons naar Uden te brengen.
Super fijn en super lief..... 

Oos wes tuis bes..... 

Foto’s

5 Reacties

  1. Karen Esser:
    7 april 2023
    Nou wat een terugreis pffff, wel fijn dat jullie weer veilig thuis zijn! Wij zitten nu in Singapore op onze volgende vlucht te wachten. Tot morgen 😘
  2. Annemieke:
    7 april 2023
    Goeie reis en tot morgen xxx
  3. Ton:
    7 april 2023
    En dan zit er dan toch helaas op. Dank voor je verhalen Annemiek xx
  4. Cristel:
    7 april 2023
    Gelukkig veilig thuis weer.
    Wat leuk alles mee te kunnen lezen zo.
    😘
  5. Annemieke:
    7 april 2023
    Ja, weer thuis, acclimatiseren met die kou 🙃 Voor mezelf ook fijn dat ik alles heb opgeschreven om terug te lezen. Zou het anders echt allemaal door elkaar halen.